Kees + Otje

Kees + Otje zouden de hoofdpersonen kunnen zijn in een hele leuke kinderboekenserie. Misschien worden ze dat nog wel eens, maar dat is niet waar dit stukje over gaat. Nee, Kees en Otje zijn per direct de nieuwe bijnamen voor mijn kinderen. Omdat ik bijnamen stiekem heel erg tof vind, maar vooral omdat dit blog steeds groter wordt en de aantallen lezers ook, en ik vind dat mijn kinderen enige vorm van privacy verdienen.

Dat is misschien nogal hypocriet, want ze staan namelijk overal op de foto, maar waar ik vooral bang voor ben is dit: over 20 jaar gaat een werkgever zoeken wie die persoon is die bij hem komt solliciteren, en vervolgens komt hij de naam van zijn sollicitant tegen op mijn blog en weet ineens alles over hem, van de poepluiers tot de middelbare school. Die angst is misschien compleet ongegrond, want wie weet hoe de interwebs er over 20 jaar uitziet, wat we dan allemaal kunnen met nieuwe technologie (Ugh! Nu voel ik me ineens heel oud…)  en wat we te weten kunnen komen over iemand, en wie weet wat er tegen die tijd met mijn blog is gebeurd. Verdwenen, waarschijnlijk, maar tegelijkertijd weten we dat er nooit iets verdwijnt als het eenmaal online is, dus ik ga maar uit van het ergste.

In ieder geval wil ik niet dat iemand de naam van mijn kind opzoekt en dan bij mijn verhalen uitkomt. Vandaar dus: Kees en Otje. En voor wie nieuwsgierig is naar het verhaal achter deze namen: helaas, dat is er niet echt. Het is gebaseerd op alledaagse situaties en woordgrapjes, en het klinkt leuk. Als een kinderboekenserie :)