een webshop is geen carrière, maar wie zou dat willen dan?

‘Een webshop is geen carrière’, heet het boek van Marianne Zwagerman, dat in 2011 uitkwam. Er is redelijk wat controverse geweest rondom dit boek, mede veroorzaakt door het vaak weinig genuanceerde media-optreden van mevrouw Zwagerman. Deze dame heeft een missie: haar seksegenoten te helpen ontsnappen. ‘Ontsnap uit het mutsenparadijs’ is de ondertitel van het boek. Die mutsen, dat zijn volgens haar de vrouwen met witte driekwart leggings, de vrouwen die part-time werken, de vrouwen met een webshop. Marianne Zwagerman wil vrouwen inspireren hun eigen bloeddoddigheid te vinden, met volgens het voorwoord als doel een ‘leuker leven. Met meer succes, meer plezier, meer geluk, meer voldoening en meer avontuur.’

Het is fijn voor mevrouw Zwagerman dat zij haar bloeddoddigheid (een door haar zelf bedachte samenvoeging van bloeddorstig en doddigheid) heeft gevonden, maar de manier waarop zij carrièrevrouwen verheerlijkt en zogenaamde mutsen in een hoekje wegzet, wordt haar door velen niet in dank afgenomen. Die provocatie levert haar publiciteit op, dus dat zij deze route kiest, ach, het is haar vergeven.

Ik denk namelijk dat de beste vrouw het hartstikke goed bedoelt. Net als zij vind ik het zonde als vrouwen zichzelf wegcijferen, offers maken waar ze zich niet goed bij voelen, de kinderen altijd voor laten gaan. En ik hou ook van rode lipstick, van vrouwelijke vrouwen, van zakelijk en to the point en van flirten en hoge hakken. Ik denk dat alles samen kan gaan, maar waarom moeten vrouwen zo nodig een carrière? Waarom moet iemand (m/v) überhaupt een carrière?

Een carrière is uit. Het nieuwe werken is in. Mutsen met een webshop zijn de toekomst.

Feminisme heeft ons vrouwen veel gebracht. Goede dingen en minder goede dingen. Het besef dat het verstandig is om over je eigen financiële situatie na te denken bijvoorbeeld, en de meest belangrijke: keuzevrijheid. Niet de vanzelfsprekendheid dat jij thuis blijft bij de kinderen, ook niet de verplichting om fulltime te gaan werken, maar de vrijheid om te kiezen. Die keuze is niet altijd makkelijk, want zo mooi als dit klinkt, is het in de praktijk natuurlijk niet. Kinderopvang is duur, wachtlijsten lang, en kinderen worden (zeker op de crèche) over het algemeen regelmatig ziek waardoor je ineens toch niet naar je werk kunt. En dat is alleen de praktische kant. Hoe het zit het met de wens om je kinderen zelf op te voeden, de rust die in je gezin en huishouden terugkeert als één van beide ouders vaker thuis is, en ook: hoe zit het met je schuldgevoel? Tuurlijk, kinderen en werk combineren betekent keuzes maken. Full-time werken en een nanny en schoonmaker inhuren: als jij daar gelukkig van wordt, doen! Als dat echter niet is wat je wilt, laat je dan niet door mevrouw Zwagerman aanpraten dat je een muts bent, maar kies je eigen weg.

Immers, een carrière klinkt leuk, maar is hopeloos ouderwets. Vrouwen die dat inzien, hebben de toekomst. Juist een eigen bedrijf, zij het in de vorm van een webshop of bijvoorbeeld virtuele dienstverlening, biedt vrouwen de kans om hun leven in te richten zoals zij dat willen. Dát is keuzevrijheid.