dromen van een nieuw jaar

Het is al even stil, hier op mamamanager. Een paar weken ertussenuit werd bijna anderhalve maand. Dat ging niet gepland, dat ging gewoon zo. Soms heb je dat gewoon even nodig. Tijd voor jezelf, tijd om weer op te laden, tijd om weer na te denken over wat nou ook alweer allemaal belangrijk is. En, eerlijk is eerlijk, ik had ook gewoon even niet zoveel zin. Zo langzamerhand ontstond het gevoel dat ik móest schrijven, en het schrijven werd een taak waar ik tegenop zag. Ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat dat een moment is dat ik even moet stoppen. En mijn lieftallige echtgenoot kent mij kennelijk nog beter, want hij zei doodleuk: “Ja lief, dit is wat jij doet. Je wilt van alles en je gaat ervoor met een grenzeloos enthousiasme, totdat, tja, totdat het teveel is ineens en dan laat je weer alles uit je handen vallen.” Om na een periode van rust vervolgens weer overnieuw te beginnen. Lather, rinse, repeat.

Balans is niet een kenmerk waarmee ik mezelf zou omschrijven, dat moge duidelijk zijn. Ik wil vaak van alles tegelijk en wat ik wil verandert ook regelmatig. Maar het schrijven hier en mijn handjevol lezers zijn me te veel waard, ik wil dit vasthouden. Wel heb ik tijdens de afgelopen weken veel nagedacht over wat en hoe en waarom ik wil schrijven. Deze periode leent zich daar natuurlijk uitstekend voor. Een tijd van bezinning, samenzijn, terugkijken op het jaar dat geweest is en klaarmaken voor het jaar dat gaat komen. Hoe meer ik lees en leer (of hoe ouder ik word), hoe meer ik wil dat het ergens over gaat. Doe mij een wijntje en een kaasplankje en ik babbel lekker mee over fijne series of over de allernieuwste mode (oversized en masculien, dat je het even weet) maar veel liever heb ik het ergens over. Over wat je bezighoudt, over een zinvol leven, over groeien, over gender, man-vrouwverhoudingen, moederschap en carrière, over persoonlijke ontwikkeling. Gesprekken waar je rijker uit komt. Dat is wat ik wil. En dat is ook wat ik wil hier, op mijn blog dit jaar. Gesprekken die ergens over gaan. Niet alleen maar natuurlijk, want als ik erachter kom hoe ik in 3 dagen mijn kind zindelijk krijg, zal ik daar zeker direct verslag van doen, maar toch, meer dan vorig jaar. Gewoon, in een fijne verhouding. Gesprekken over vrouw-zijn, moederschap en sex kunnen prima samengaan met kinderknutseltips die mij de tijd geven om lekker lui over Pinterest te struinen. Vind ik. Als het maar waarde heeft.

En één van de manieren om ervoor te zorgen dat dingen meer waarde hebben, is dingen meer aandacht te geven. Dat is mijn wens voor dit nieuwe jaar: meer aandacht. Meer aandacht voor wat is, voor waar ik mee bezig ben, aandacht voor het moment, aandacht voor wat belangrijk is. Aandacht is mijn woord voor 2014 (one little word: dit is een concept wat ik schaamteloos overneem van het blog van Elise Joy).

Dus dat is het. Op een nieuw jaar!

P.S. In de komende tijd kun je onder andere artikelen verwachten over Project Life, Postcrossing, moederschap (de wetenschappelijke benadering) en natuurlijk nog het vervolg van de serie cadeauwijzer.