mamamaandag: kamperen in de achtertuin

Het voelt een beetje als vakantie. De zon laat zich steeds vaker zien, we zijn steeds meer buiten en deze weken wemelt het van de kleine feestjes en vrije dagen. De eerste spontane barbecue was al een feit en dat maakt het vakantiegevoel toch echt wel compleet. Overigens, ik weet dat het niet echt meer maandag is, maar het is wel de eerste werkdag van de week, dus titel telt nog steeds. Vind ik.

Vorige week maakte ik voor een feestje deze tiramisu. Een echte klassieker en dus eigenlijk altijd goed. Dit recept kwam ik echter ook tegen: tiramisu met gezouten caramel. Nog niet gemaakt, maar het lijkt me heerlijk. Wie graag tiramisu maakt, maar liever geen rauwe eieren eet, kan in plaats van het eigeel en de suiker samen te kloppen ook het volgende doen. Klop het eigeel luchtig en romig. Doe ondertussen de suiker in de pan met een beetje water (ongeveer 100 ml voor 250 gram suiker) en breng aan de kook. Met een suikerthermometer hou je in de gaten of de suiker al de juiste temperatuur heeft; het moet 116 graden zijn, oftewel het zachte-bal-stadium. Zet de mixer (liefst een staande, anders duurt het wel heel lang) op de hoogste stand en giet de suikersiroop voorzichtig bij het opgeklopte eigeel. (Als het eigeel nog niet klaar is, maar de suikersiroop wel, doe dan eerst nog een klein beetje water bij de suikersiroop.) De hete suikersiroop mag de wand van de kom niet raken, dan ontstaan er suikerballetjes (dat is niet helemaal te voorkomen trouwens). Laat het mengsel op de hoogste stand kloppen totdat de kom niet langer heet aanvoelt; het moet niet warm en niet koud zijn. Door de kokende siroop is het eigeel voldoende verhit, nu kun je het mengsel vervolgens verder bewerken. In dit geval betekent het dat je er de mascarpone door mag kloppen. Als je professionele botercrème zou willen maken (voor een taart bijvoorbeeld), kun je er nu de boter bij doen. Eet smakelijk!

Ik lees graag over opvoeding, en dit fijne artikel over opvoeden zonder straf komt als geroepen.

Heeft iemand deze gezien? Een hele interessante uitzending van Brandpunt over het kinderbrein.

Deze kleine poppetjes staan absoluut op mijn verlanglijstje. Ik wil ook 4 mini-me’s op de schoorsteenmantel! (Je kunt gewoon een setje kopen, maar ze maakt ook custom poppetjes op basis van je eigen foto’s!)

Dit soort berichten vind ik altijd een beetje eng. Over hoe je alles over iemand te weten kunt komen aan de hand van een Facebook-profiel.

Een heel krachtig betoog van Russel Brand over zijn gevecht met verslaving.

Sinds ik zelf moeder ben, ben ik me ineens gaan beseffen dat mijn ouders ook maar gewoon mensen met kinderen zijn. (One of my brightest moments indeed.) Deze leuke verzameling bevestigt dat idee.

Ik heb niet zoveel geduld, maar ik heb ook geen groene vingers, dus als ik bloemen in huis wil hebben, zal ik er toch echt aan moeten geloven: zelf papieren bloemen maken. Zo mooi als deze worden ze natuurlijk nooit. Gelukkig staat deze prachtige bos nog vol in bloei.

bloemen

Fijne week!

Dit vind je misschien ook leuk...

2 reacties

  1. Wat een fijne links weer! Zo te horen heb je gezellige dagen achter de rug en wellicht ook in het verschiet…

    Die poppetjes… Weet je dat ik daarover zat te twijfelen voor je verjaardag… Weliswaar de meer basic versie ( te koop bij LeDiorama volgens mij ), maar ik wist niet of je dat misschien te geitenwollensok zou vinden. Grappig om te lezen dat je ze dus zelf ook gespot hebt! Ik vind ze enorm schattig!

    En je link over opvoeden zonder straffen ga ik nu maar eens even lezen, met een bakkie troost. Ik voel me altijd heel schuldig als ik een keer ‘strenger’ een standje geef… Waardeloze pedagoog hier, je hoort het al… ;-)

    Geniet van de week! Eindeweek even skypen/facetimen/mailen/bellen/afspreken?

    • mamamanager schreef:

      Ha Liesje, ja fijn hè? Ik mag zelf ook altijd graag klikken door andermans favorieten :)
      De poppetjes vond ik op IG (waar anders) en ik vind ze geweldig! Misschien een beetje geitenwollensok, maar ach, who cares?! Alhoewel, mijn man misschien… ;)

      Dat opvoeden zonder straffen blijf een uitdaging hoor. Het is een soort ideaal, maar voor ons ook zeker niet de realiteit. Wel goed om je af en toe te realiseren, dat een kind echt nog een kind is. Klinkt gek misschien, maar zeker doordat Teun zo ontzettend veel en goed praat, vergeet je soms dat zijn hoofd nog heel anders werkt dan het onze. Het blijft zoeken naar balans, denk ik. De komende 20 jaar ;)

      Deze week bellen is goed! Ik contact je even!
      Liefs!

Laat een reactie achter bij Liesje van EngelshovenReactie annuleren